වැඩකරුවෝ වීම නොහොත් ඉස්කෝලේ පාඩම්

දැන් අපි එකේ ඉඳන් 13 වසර වෙනකම්ම අවුරුදු ගාණක් ඉස්කෝලේ යනවනේ. ඒ ගිහින් ගණිතය, භාෂාව, විද්‍යාව, ආගම, සමාජ අධ්‍යයනය, සෞන්දර්යය වගේ ගොඩක් විෂය ඉගෙන ගන්නවා තමයි.
එක වසරේදී ඉගෙන ගත්තු ඒවලින් දෙක වසරට යනවා. දෙක වසරේදී ඉගෙන ගත්තු ඒවලින් තුන ට යනවා. ඔහොම ඔහොම...

තව දේවල් තියෙනවා විෂය වලට කිසිම අදාලත්වයක් නැති, හැබැයි ඊට සමානවම (සමහර විට ඊටත් වඩා) පසු කාලීනව ජීවිතේට ඕනි වෙන දේවල්.

මේ එහෙම පාඩමක්.
මේක මතක් උනේ සොඳුරු සිත ලියපු ඉස්කෝලේ පංති භාර ගුරුතුමියක ගේ දවස පටන් ගන්න කොට තියෙන වැඩ ගැන සටහනක් දැකලා.

ඇත්තටම විෂය ඉගෙන ගන්නයි, ක්‍රීඩා/කලා කටයුතු යි ඇරුනම තව කොච්චර වැඩ තියෙනවද ඉස්කෝලේ?!

ලංකාවේ ගොඩක් ඉස්කෝල වල උදේට පන්තිය පිරිසිඳු කරන්න ඕනේ ළමයි.
එතකොට උදේ බෙල් එක ගහන්න කලින් ප්‍රින්සිපල් ගේ කාර්යාලයට ගිහින් රෙජිස්ටර් එකයි, රෙකොර්ඩ් පොතයි ගේන්නත් ඕනේ.
ගුරු මේසේ පිහදාල අස් කරලා මේස රෙද්ද ගසල බසල, මල් වාස් එක හරිගස්සන්න ඕනේ.
කලු ලෑල්ල/වයිට් බෝඩ් එක පිහදාන්න ඕනේ.
බෞද්ධ ඉස්කෝල වල නම් මල් වට්ටිය හදල(ඒකට මල් නැති දවසට හොරෙන් ඉස්කෝල වත්තෙන්ම මල් කඩන එක වෙනම ගේමක්) පහන් හඳුන් කූරු පත්තු කරලා ලෑස්ති කරන්න ඕනේ.
තව පන්තියට ගෙවතු කෑල්ලක් තියෙනවා නම් හරි මල් පෝච්චි තියෙනවම් හරි, ඒවාට වතුර දාන්න ඕනේ.

ඕව අස්සේ උදේට කන්නත්(කන එක නම් දවස තිස්සෙම කරනවා තමයි), අමතක උනු හෝම් වර්ක් කරන්නත්, පොඩ්ඩක් සෙල්ලම් කරන්නත්, කලින් දවසේ බැලුව ෆිල්ම් එක ගැන සම්භාව්‍ය විචාරයක් කරන්නත්, ආවේ නැති දවස්වලට ලියපු ලියුම් වලට/මාසික පරීක්ෂණ ප්‍රශ්න පත්තර  ගෙදර පෙන්නුවා කියල හොර අත්සන් ගහන්නත් තියෙනවා.
(ඔය උදේට තියෙන වැඩ. තව අනිත් වෙලාවලට තව වැඩ ගොඩක් තියෙනවා. ෆ්‍රී පීරියඩ් එකක් එහෙම ආවොත් වැඩ දෙගුණ වෙනවා.)

මේ සිද්ධිය වෙනකොට මම නවය වසරේ විතර. අපිට හිටි සෙක්ෂන් භාර මිස් හරි වසයි. අපේ පංතියත් මහ පිස්සු පංතියක්. හැමදාම බැනුම් මොකක් හරි එකකට.

අපිට බාර දීල තිබුනා මල් පෝච්චි කීපයක්. ඒවා තිබුනේ පන්තිය ඉස්සරහ කොරිඩෝර් එකේ. අපිට තිබුණේ දවස ගානේ ඕවට වතුර දාන එක.
අනේ අපිත් අහිංසක ළමයි හැටියට ඕවට සීරුවෙන් වතුර දැම්ම.
ඒ උනාට අර මිස්ගේ වැඩේ හැමදාම උදේට ඇවිත් බනින එක, වතුර දාල නෑ කියලා.
අපි ඉතින් කියනවා 'වතුර දැම්ම මිස්' කියලා.
එයාගේ හිතේ අපි බොරු කියනවා කියල (බොරු කියන්න? මේ අපි? හරි හරි ඉතින් අපි ඔය දවස්වල හෙන කම්මැලි කෙල්ලෝ තමයි - හැබැයි මේකෙදි නම් ඇත්තටම අපි වතුර දැම්ම)

පස්සේ අන්තිමට අපිට හොඳ අදහසක් ආවා.
අපි කරේ පෝච්චි වලට වතුර දාල ඉවර වෙලා, අර මිස් එන වෙලාව ලං වෙනකොට කොරිඩොර් එකේ තැනින් තැන වතුර ඉහිරුව එක!

එයා එනකොට කොරිඩොර් එකේ පෝච්චි අවට වතුර පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ හීරිලා.
එයාට ඉතිං හරි සතුටුයි.
'ආ යන්තම් දැන් නම් මේ ළමයි මගේ කීම අහනවා' කියල එයා යනවා!

ඕකෙන් අපි ඉගෙන ගත්තේ මෙන්න මේකයි:
වැඩක් කරාට මදි - වැඩේ කරා කියල පෙන්නන්නත් ඕනේ!