Off on a Tangent ~ හිතුමතේ හී සර

This is my last night at home for a long time to come. One last time to listen to the wind rustling the huge Bo tree infront of our house...One last time to watch the crafty kingfisher catch a little fish in the lotus pond in the backyard. One last time to sit at Ammi's feet and have her oil my hair... Yes - I am leaving home - and high time too I think! Enough of being spoilt at home and being a pain to my uncomplaining parents! :D Even though I have dreamed of this day, it still feels surreal. Can this be happening? Part of me wants to break away, and have my own adventure - on my own terms. The other part of me wants to lock myself in my room and hide in my own little world. As the wise and omnipotent Tintin once said (in Blue Lotus I think) - there is a rainbow in my heart today. Rain falls because I am leaving the two people that I love most in the world for a long time - and yet the Sun shines because I'm about to pursue my dream in a new land. To cut a long story short -...

l finally resolved my accommodation problem today! Well, sort of. Thing is, I've been searching for a room/flat/townhouse in Melbourne. I'm going there to do my post grad research studies at La Trobe uni in a few days. So I finally found something I liked on the web - and knowing as internet content cannot fully be trusted, asked an auntie of mine there to check it out. So we talked today and apparently the room is quite nice. Its quite affordable most importantly, walking distance to uni, and its in a main road so I can take the bus quite easily. And its furnished and the rent includes bills as well. Yeah so a Yay! moment for me! Been having quite a few such moments this year - starting from the day I received news of my scholarship :) I've opted to share with a roommate, so now the only problem I have is what kind of roommate I might get. Hmm... I mean I don't want a roommate from hell. Currently there is noone else for that room, so I get to have it all to myself u...

ඕස්ට්‍රේලියාව කිව්ව ගමන් මතක් වෙන්නෙ කැන්ගරුන් ව. ලංකාවෙ අපිට නං කැන්ගරුවො දැකගන්න වෙන්නෙ සත්තු වත්තට ගියොත් විතරනෙ. හැබැයි ඕස්ට්‍රේලියාවෙ නම් ටිකක් නගරෙන් පිට ගියොත් පාර අයිනෙ කැන්ගරුවො පැන පැන යනව පේනව. සමහර වෙලාවට අධිවේගී මාර්ග අයිනෙ වාහන වලට හැපිල උන් මැරිලත් ඉන්නවා. ඉතින් මේ සටහන මම ඕස්ට්‍රේලියාවෙදි ගිය එළිමහන් සත්තු වත්තක හිටිය කැන්ගරු පවුලකට වෙච්චි දෙයක් ගැනයි. එළිමහන් කිව්වෙ, මේකෙ සත්තු කූඩු කරලම නැහැ. වැටවල් ගහලා ටිකක් ස්වභාවිකත්වයට ළං වෙන්න තියන තැනක්. සමහර සතුන් අල්ලන්න, කෑම දෙන්න එහෙම පුලුවන්. එක තැනක් තිබුනා - එතන කැන්ගරුවො එක්කල හිටිය 'එමු' කියල මහ විසාල කුරුල්ලො ජාතියකුත්. අනේ කැන්ගරුල නම් හරි අහිංසක පාටට හිටිය. අර කුරුල්ලො නම් මහ නාහෙට අහ්න්නෙ නැති උන් ටිකක වගෙයි. පහළ පිංතූර ටික බැලුවොත් පෙනෙයි මට එහෙම හිතුනෙ ඇයි කියල... මුලින් අපි ගියේ කැන්ගරු අම්ම ගාවට...චූටි පැටියටත් කෑම දුන්නට ඌ තාම කිරි බොන වයසෙද කොහෙද නිසා අම්ම විතරයි කෑවෙ. මේ තමයි කැන්ගරු තාත්තා. එයා ටිකකින් කෑම එක අත් (කකුල්?) දෙකෙන්ම අරන් කන්න ගත්තා. ඔන්න බලන්න දුෂ්ට එමූ කරන වැඩේ! පව් අසරණ කැන්ගරු :( එම...